Uitgeregende speelbosfanaten

Ondanks de weinige opkomst hebben we met veel zon en enthousiasme het infomoment over het speelbos aangevat. Van de 22 aanwezigen o.a jeugdraadsleden, leden van chirobewegingen, kookouders, hoofdanimatoren van het speelplein, jeugdhuisverantwoordelijken, schepenen, de boswachter en de gemeentelijke jeugddienst zaten er toch ook een aantal geïnteresseerde ouders en kinderen bij. En hier was het ons vooral om te doen. De bedoeling was te weten te komen wat zij dachten over onze ontwerpplannen en de locatie van het speelbos.
Een korte presentatie deed de eerste vragen oprijzen.

Hieronder een greep uit de vragen met bijhorende antwoorden:
Een jonge vader vroeg zich af of het speelbos alleen op grotere groepen zoals chirobewegingen was toegespitst.
Neen: het speelbos is toegankelijk voor iedereen zowel jong als oud. Ook individueel mag en kan er gespeeld worden. Bij het ontwerp wordt er rekening gehouden dat iedereen er zich kan amuseren. Ouderen kunnen genieten onder de schuilhut terwijl kleinkinderen spelen in de zandbak of doorkruipbuizen. Grote groepen kunnen terecht in het amfitheater, kampen bouwen, picknicken…
Zelfs heel alleen kan je spelen op de uitkijktoren of klimmen en klauteren op de stepstones en boomstammen. En dan hebben we nog lang niet alles opgesomd.

Wanneer gaan we er kunnen spelen vroeg een van de jongsten zich af?
Wel, als alles wat volgens plan verloopt, hopen we het speelbos open te stellen tijdens de week van het bos in het najaar 2009.

Iemand van de jeugdraad vindt dat alles nogal op elkaar geplakt zit en het eerste ontwerp op de jeugdraad meer open ruimte vertoonde.
Dat klopt, we hebben meer spelelementen op het grasveld voorzien. Maar uiteindelijk willen we een evenwichtige mix van beiden bekomen. We trachten zeker een ruime plaats open te houden om grotere spelen te doen en te picknicken.

Op de schets lijkt het dat de meeste spelelementen aan één kant van het bos zitten, haalt iemand aan.
Hier gaan we zeker voor verspreiding zorgen en eens we beginnen aan te leggen, gaan we ter plaatse merken welke de beste locatie is.

Na het vragenrondje maken we ons klaar om te vertrekken met nog steeds het zonnetje in ons gezicht. We nemen de A.E. Verbiststraat en via een voetweg komen we in wijk De Kouter terecht. Eens in de Hoogveldbaan zien we dreigende regenwolken op ons afkomen. En regenen dat het gedaan heeft… Nat tot op ons onderbroek en met doorweekte schoenen bereiken we de locatie na een half uurtje stappen.
Spijtig genoeg kunnen we de ontwerpschetsen door het regenweer niet boven halen.
Dus zit er niks anders op dan helemaal rond het bos te wandelen en de uitleg ondertussen te doen. Zo goed als mogelijk proberen de boswachter en de jeugddienst nog wat op te steken van de deelnemers.

En greep uit de leuke uitspraken en meningen:
Een zandplek zou leuk zijn maar kan misschien geïntegreerd worden in het openluchttheater , mijn kind speelt niet graag in het zand maar dat is geen stafmaat voor iedereen, wat is in godsnaam een hudo (houdt u darmen open?) , hoe doe je je behoeften in het bos?, ‘amaai het is toch wel ver stappen’, is er geen bos dichter bij?, het stuk bos is toch wel groter dan het op de schets lijkt, wat een coole plek!, kan er ook een trimparcours voor honden komen?, met school gaan wij hier zeker op bezoek komen, mogelijk komt het speelplein met 100 kinderen tegelijk, spijtig dat vuur maken pas op 100 m afstand van het bos mag, een kleine vuurpot is misschien een oplossing?, als we kampen bouwen zitten we graag beschut, ik vind een open grasveld maar saai, liever genoeg spelelementen zetten om volk aan te trekken, kan hier een kinderwagen over deze drassige weg?, hé één van de schepenen is er stiekem vandoor… werd het te nat aan zijn voeten…,

Al bij al was het een rotweertje en waren we maar met weinig maar het zijn de kleine dingen die het hem doen en we hebben weer wat opgestoken.
Wordt vervolgd…